การกลับมาอีกครั้งของผลงานจาก มาโคโตะ ชินไค ที่ล่าสุดเราได้เชยชมไปกับเรื่อง Weathering With You – ฤดูฝัน ฉันมีเธอ ห่างหายไปประมาณ 3 ปี ก็ได้คลอดผลงานใหม่ออกมาอย่าง Suzume – การผนึกประตูของซุซุเมะ กับเรื่องราวที่บอกเล่าถึง ซุซุเมะ สาวน้อยที่ได้บังเอิญพบกับชายหนุ่มปริศนาที่ตามหาประตู ซึ่งเธอก็ดันบังเอิญไปเปิดประตูบานนั้นอย่างไม่ตั้งใจ ทำให้เกิดภัยพิบัติขึ้น และมันก็ส่งผลให้ประตูบานอื่น ๆ เปิดขึ้นอีกด้วย เธอและชายหนุ่มคนนั้นต้องร่วมมือกันปิดประตูเหล่านั้นให้ได้ ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป
อย่างที่เคยรีวิวไปใน Weathering With You ว่าค่อนข้างเฉย ๆ กับผลงานของ ชินไค มาตั้งแต่ Your Name. (ยังไม่เคยดู 5 Centimeters Per Second) คือ Your Name. มันก็ดี ภาพสวย เพลงเพราะ แต่เรื่องราวมันก็ไม่ได้น่าประทับใจขนาดนั้น และยิ่งใน Weathering With You ก็ยิ่งชอบน้อยลงมาอีก และแน่นอนว่าพอมาเรื่องนี้ก็ต้องชั่งใจว่า ชอบมากหรือน้อยกว่า Weathering With You กันนะ…ผลคือ ปรากฏว่าชอบน้อยกว่าอีกแหะ
จุดเด่นของเรื่องนี้ก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นงานภาพ อีกเช่นเดิม แต่…เรารู้สึกชอบงานภาพในเรื่องนี้น้อยกว่า Weathering With You และ Your Name. คือทั้งสองเรื่องนั้นมันยังมีซีนว้าว แต่กลับเรื่องนี้นึกแล้วนึกอีกก็ไม่มีซีนไหนที่น่าประทับใจหรือสวยจับใจขนาดนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่างานภาพมันแย่นะ มันก็ยังดีสวยในด้านองค์ประกอบภาพ แบ็คกราวต่าง ๆ แต่ก็ยังรู้สึกขัดใจนิดหน่อยกับดีเทลตัวละครในบางฉากที่โดนลดหลั่นไป
อีกเรื่องที่น่าชื่นชมคือเพลงประกอบ ที่ยังคงได้ RADWIMPS ทำเว็บดูหนัง ศิลปินคู่ใจมาทำเพลงประกอบให้เหมือนเดิม ที่น่าชื่นชมก็เพราะว่า ในเรื่องนี้ไม่ได้ใส่เพลงประกอบเยอะเกินความจำเป็น ไม่เป็น MV ขนาดยาว เหมือนอย่างใน Weathering With You แล้ว มันถูกเลือกมาใส่ประกอบฉากต่าง ๆ ได้พอเหมาะพอดี ไม่มากไม่น้อยไป แต่นั่นแหละ มันกลับไม่ได้ทำอยากให้เรากลับไปฟังต่อเหมือนอย่างสองเรื่องแรก ติดแค่ทำนองฮัมเพลงของผู้หญิงที่มา feat ด้วยเท่านั้น
ส่วนทางด้านเนื้อเรื่องเรารู้สึกเฉย ๆ กับมันมากเลย เนื้อเรื่องมันเรื่อย ๆ คือมันก็เพลิน ๆ ไม่ได้น่าเบื่อ แต่มันก็ไม่ได้มีอะไรให้จดจำ ถึงแม้มันจะดูแบบโตกว่าสองเรื่องที่ผ่านมา และแบบฉีกแนวไปพอสมควรจากที่ผ่านมา ด้วยความที่ฉีกแนวกลายมาเป็นแอ็คชันแฟนตาซี กลับยิ่งทำให้มันธรรมดาไปเสียอีก ไม่ได้ดีไปกว่าเรื่องที่ผ่านมาแต่อย่างใด ระหว่างทางการเดินทางของตัวละครซุซุเมะ มันมีประเด็นต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย เรื่องราวความรัก ประเด็นครอบครัว การเยียวยาให้กำลังใจจากภัยพิบัติ การเติบโต แต่ประเด็นเหล่านั้นมันไม่ลึกซึ้งมากพอที่จะทำให้เราอินหรือคล้อยตาม แถมแต่ละอย่างในเรื่องมันดูคลี่คลายง่ายมาก ๆ และเป็นขั้นเป็นตอนมากเกินไป อีกทั้งยังมีคำถามคาใจและสงสัยอยู่เหมือนกัน สิ่งที่เราชอบเกี่ยวกับเรื่องราวของมันคือ “เก้าอี้” ชอบมุกหรือกิมมิคเล็ก ๆ ที่เกี่ยวข้องกับมันเท่านั้นแหละ
สิ่งที่ด้อยที่สุดในเรื่องนี้สำหรับเราคิดว่าคือเรื่องราวความสัมพันธ์ของตัวละคร หนังพาเราไปไม่ถึงจุดนี้เลย ทั้งความสัมพันธ์กับพระเอก กับน้าสาวที่เลี้ยงดู หรือกับแมวตัวนั้น คือแต่ละตัว แต่ละคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวก็มีประเด็นข้องเกี่ยวกับนางเอก แต่หนังก็จับยัดอารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ เข้ามา (แบบมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ) โดยที่ไม่มีจุดดึงอารมณ์ร่วมของคนดูได้เลยแม้แต่น้อย มันแค่แตะแบบเบาบางมาก
สรุป Suzume – การผนึกประตูของซุซุเมะ เป็นหนังอนิเมชันเรื่องนึงที่ถึงแม้ภาพจำสวย แต่ส่วนอื่นเราเฉย ๆ กับมัน ไม่มีจุดว้าว ไม่มีจุดทึ่ง ภาพรวมมันไม่กลมกล่อม ไม่มีอะไรให้น่าจดจำเลย และ ณ ตอนนี้ก็กลายเป็นหนังที่ชอบน้อยที่สุดของชินไคไปแล้วหล่ะ